Terapię dzieci w ramach Gabinetu prowadzi Anna Wąsik.

W terapii stosowane jest podejście zorientowane na rozwój.

Oznacza to, że w centrum diagnozy i oddziaływań są naturalne tendencje i zainteresowania dziecka. Problemy, z którymi zgłaszają się rodzice wynikają z trudności w osiągnięciu kolejnych poziomów rozwojowych lub z ich jedynie częściowego opanowania przez dziecko.

Pierwszym etapem terapii jest zebranie wywiadu od rodziców oraz obserwacja. Jeśli tylko jest to możliwe, na pierwsze spotkanie zapraszani są oboje rodzice, bez dziecka. Ważne jest, by poznać perspektywę mamy i taty, która może się różnić. Rodzice są proszeni o wspólne uzupełnienie arkusza wywiadu. Kolejne dwa spotkania odbywają się z rodzicami i dzieckiem. Obserwacja dziecka w nowej sytuacji, w bezpiecznej obecności rodziców, pozwala pogłębić informacje na temat jego rozwoju i funkcjonowania.

Wyposażenie i organizacja pomieszczeń w gabinecie umożliwiają dziecku swobodne eksplorowanie przestrzeni, a rodzicom nieskrępowaną rozmowę. Podstawą obserwacji dziecka jest jego relacja z opiekunami, sposób badania przestrzeni i sprzętów, sposób zabawy i reakcji na różnorodne bodźce. Sytuacja jest w niewielkim stopniu aranżowana przez terapeutę. Zdarza się jednak, że rodzice są proszeni o podjęcie konkretnej aktywności z dzieckiem, np. zabawę określonym przedmiotem.

Ten etap kończy się wstępną diagnozą i ustaleniem zasad dalszego kontaktu.

Terapia z dzieckiem powinna odbywać się raz w tygodniu, w miarę możliwości o stałej porze. Sesja z dzieckiem trwa 45 minut, kolejne 15 minut pozostaje na omówienie z rodzicem. Jeśli jest to możliwe, dziecko pozostaje samo w gabinecie, ale tylko wtedy, gdy ma na to gotowość. Rodzic może pozostać w gabinecie obok.

Terapia dzieci polega na wspólnej zabawie. Istotą podejścia skoncentrowanego na rozwoju jest pozostawanie na poziomie dziecka. Dotoczy to zarówno aspektu przestrzennego, jak i rozwojowego. Sesje najczęściej odbywają się na dywanie, w pozycji, która dla dziecka jest najbardziej naturalna. Terapeuta podąża za dzieckiem, dostosowuje się do jego aktywności, pozwalając mu poprzez zabawę wyrazić to, co ważnego dzieje się w jego życiu. Zadaniem terapeuty jest rozpoznawanie wyrażanych przez dziecko uczuć i odzwierciedlanie ich, tak by dziecko mogło samo rozwiązać trudność.

Sesje indywidualne przeplatane są sesjami wspólnymi z rodzicami. Zdarza się także, że na spotkania zapraszani są sami rodzice – zazwyczaj wtedy, gdy dziecko wyraża trudność, która dotyczy samych rodziców i to oni muszą ją rozwiązać.

Za zgodą rodziców sesje z dzieckiem są rejestrowane. Nagrania służą wyłącznie celom terapeutycznym – terapeuta będący w bardzo angażującym kontakcie z dzieckiem, nie jest w stanie zaobserwować wszystkich istotnych dla terapii elementów.

Podstawą psychoterapii z dzieckiem jest dobra i bezpieczna relacja z terapeutą.

Powrót na górę strony.